Kącik poetycki

 

W tym całym remoncie, odnalazłam stary zeszyt z wierszami. Nie są one, co prawda żadnym artyzmem, ale mają w sobie cząstkę mnie. Większość tych słów ma swoich adresatów i myślę, że jak je po tych wszystkich latach przeczytają to sami się spostrzegą czyje są do kogo. 

 

Przyjaźń

Przyjaźń trwa wciąż w nas,

 choć jesteśmy daleko

to wspomnieniami tak blisko.

 Nie zauważamy siebie

 w tym ciągłym biegu

 zapomniałyśmy o swoim istnieniu.

To wszystko tak nagle

przesłoniło nam oczy

niczym zasłona zapomnienia.

Choć Ty jesteś tam,

zostaniesz tu przy mnie.

Nauczysz znów tego,

co ja zapomniałam

Życie

Jak żyć,

by życie nie raniło?

Jak kochać,

By miłość nie stała się tragedią?

Jak biec,

 by biegnąc omijać ból i cierpienie?

Jakim obdarzyć zaufaniem,

By ufność nie zdradziła?

Jak płakać,

By łzy nie stały się przekleństwem?

Co zrobić,

By wreszcie być szczęśliwym,

By poczuć ziemię u swych stóp,

By znaleźć raj i już w nim

Pozostać…?

 

Dzień

Dzień zaczyna się

Od wschodu słońca,

Przyjaźń od

Zaufania i zrozumienia

Miłość od

Szacunku i uczucia

Noc od

Zapomnienia i bólu

Za krótko

Wszystko dzieje się za szybko,

Dni i noce

Są za krótkie na powiedzenie

Witaj radości witaj smutku.

Radość i smutek chodzą parami.

Pojawiają się,

W chwilach napiętych,

Gdy serce

Nie potrafi, jednoznacznie odpowiedzieć.

Okuwają myśli, pragnienia,

Pogrążając w smutku,

Bez radości poranka.

Odpowiedzi są nieprzemyślane,

Bywają nietrafne,

Przez co cierpią niewinne osoby.

Ale tak już jest, tak po prostu…

 

Miłość

Miłość jest szczęściem

Miłość jest boleścią

Miłość jest smutkiem

Miłość to zaufanie

Miłość to zrozumienie

Miłość to koniec

Miłość to zdrada

Miłość to ból

A jednak wszyscy chcą ją poznać i przekonać się jaka jest

 

 

     Z wierszem „Życie” mam swoisty mętlik, napisałam go kilka lat temu (bodajże w 2001 roku) i jak patrze w internecie, wiele osób ma bardzo podobny i nie wiem skąd się wzięło aż takie podobieństwo?! Co prawda kiedyś dałam go na konkurs literacki. Ale czy akurat to  mogło o tym zadecydować? Sama nie wiem i chyba się już nie dowiem…    

2 odpowiedzi na “Kącik poetycki”

  1. patchworld pisze:

    Kasmatko, brakuje mi słów, jak Ty pięknie piszesz o uczuciach! Twoje wiersze są takie… dojrzałe, prawdziwe…Musisz być bardzo wrażliwą osobą…

  2. Kasmatka Kasmatka pisze:

    Patchworld, dziękuję za co ciepłe słowa, cieszę się ogromnie, że wiersze się spodobały Sama podchodzę do nich bardzo krytycznie, czasami wydaję mnie się, że są bezsensowne. To prawda jestem nawet nader wrażliwa, ale chyba dzięki temu mogę coś tam skrobnąć na wolnej kartce papieru i pochwalić się, a czasami ta wrażliwość to przeszkadza. Ale co tam, nasz cały urok w tym hi hi

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *